Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Quae cum dixisset, finem ille. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.

Audeo dicere, inquit. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Sed fac ista esse non inportuna; Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? A mene tu? Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?

Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Duo Reges: constructio interrete. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Erit enim mecum, si tecum erit.